Nowe ukorzenianie się w rzeczywistości tego, co wcześniej zostało ustalone, ciągłe odnawianie prawdy, realizmu i konwencji w teatrze jest jego siłą napędową. To proces, który trwa i trwać bedzie, póki trwa teatr. I to zarówno w aktorze, w dramaturgii, jak i w nowej narracji, w nowym widzu. I ta prawda jest fascynująca dla obu stron, które się wzajemnie sprawdzają, badają wspólnie, i wobec siebie, to nowe poczucie prawdy.

Ewa Kutryś

SPIS TREŚCI: