Pięćdziesiąt lat istnienia Szkoły Teatralnej w Krakowie – i pięćdziesiąt lat istnienia powojennego filmu w Polsce jest zbieżnością kuszącą, by bliżej przyjrzeć się ich wzajemnym przenikaniom.
Logiczna jest więc pokusa, aby spojrzeć na historię polskiego kina powojennego poprzez jego gwiazdy. I to te, które wyszły z krakowskiej Szkoły. Proponuję więc dwie wędrówki w głąb polskiego ekranu. Jedna – będzie wędrówką historyczną, bo pokaże krakowskich gwiazdorów na najważniejszych etapach istnienia tej sztuki w Polsce. A druga – będzie budowaniem wspomnień. Bo własnie na wspomnieniach bohaterów i gości opierało się „Dziewięć wieczorów w Galerii Filmowej PWST”.

Fragment „Wstępu” Maria Malatyńska