Impulsem do powstania tej pracy były zajęcia prowadzone z wrocławskimi studentami reżyserii i scenografii, gdzie kładziono nacisk na współpracę reżysera ze scenografem, ich wspólną wrażliwość i myślenie obrazami. Prof. Aleksander Maksymiak podkreśla, że plastyka odgrywa kluczową rolę w teatrze lalek, co widać w pracach takich tandemów jak Schiller i Pronaszko czy Meschke i Themerson.

Publikacja łączy historię dwudziestowiecznej awangardy plastycznej z przemianami w teatrze lalek, ukazując wpływ rewolucyjnych wizjonerów na współczesną scenę. Prof. Aleksander Maksymiak analizuje znaczenie triady: aktor, lalka, przestrzeń, sugerując, że dzieje teatru to nieustanna walka między autentyzmem aktora a formalizmem lalki. Książka jest fascynującym i prowokacyjnym spojrzeniem na teatr lalek, ukazującym jego złożoną naturę i ewolucję.