Pierwsza monografia poświęcona Jerzemu Jarockiemu, wybitnemu reżyserowi działającemu od przeszło czterdziestu lat na polskich i europejskich scenach, który ma w swym dorobku ponad sto przedstawień, w tym najbardziej znaczące inscenizacje polskiej współczesnej dramaturgii (Różewicza, Mrożka, Gombrowicza, Witkacego).
Autorka przedstawia biografię artystyczną reżysera, rekonstruuje wpisaną w spektakle wizję świata, portretuje również bohatera tego teatru – człowieka zmagającego się z pustką i usiłującego określić własną tożsamość. Książka zawiera wnikliwą analizę techniki reżyserskiej: sposobu budowania widowiska, operowania formą i współpracy z aktorem.
Na przykładzie pięciu kolejnych inscenizacji Ślubu Gombrowicza i interpretacji dzieł Witkacego autorka ukazuje wewnętrzną ewolucję tego teatru, dostosowującego się także do potrzeb publiczności. W książce znalazł się również obszerny materiał dokumentalny – spis wszystkich prac Jerzego Jarockiego wraz z obsadami i bibliografią.

SPIS TREŚCI: