Spektakl „Tryptyk – obrazy o kobiecości” w reż. Anny Obszańskiej | 37. Dni Sztuki Współczesnej | 24-28.05.2023
26.05.2023
W ramach festiwalu 37. DNI SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ w Białymstoku zaprezentowany zostanie spektakl TRYPTYK – OBRAZY O KOBIECOŚCI w reżyserii Anny Obszańskiej.
Anna Obszańska jest studentką IV r. Wydziału Reżyserii Dramatu AST oraz absolwentką Wydziału Teatru Tańca Filii AST w Bytomiu. Laureatka Nagrody Głównej 12. Forum Młodej Reżyserii, nagrody Związku Artystów Scen Polskich: Najlepsza Reżyserka oraz nagrody Rezydencji Scena Nowe Sytuacje w Teatrze Współczesnym w Szczecinie.
TRYPTYK – OBRAZY O KOBIECOŚCI
26 maja | godz. 19:30
Białostocki Ośrodek Kultury, Sala Forum, ul. Legionowa 5
Reżyseria: Anna Obszańska
Obsada: Agnieszka Ferenc, Magdalena Malik, Natalia Gryczka, Agata Jędrzejczak (absolwentki Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu)
Opieka pedagogiczna: Paweł Miśkiewicz, Rudolf Zioło
Muzyka: Kamil Tuszyński, Marek Bula
Spektakl bada temat kobiecości. Aktorki-tancerki wcielając się na przestrzeni całego widowiska w wiele różnych kreacji, budując na scenie różne sytuacje – starają się przyjrzeć zastanym sposobom pojmowania tego hasła oraz związanym z nim schematom i stereotypom.
Spektakl składa się z trzech niezależnych, ale dopełniających się obrazów, eksplorujących intymność oraz fizyczność kobiecego ciała. Pierwsza część inspirowana jest postacią Lawinii z szekspirowskiego „Tytusa Andronikusa”. Studium tej postaci jest punktem wyjścia do opowiadania o kobiecym ciele. Ciele skrzywdzonym, okaleczonym, zdeformowanym, zhańbionym. Ciele, które przeżywa i nosi w sobie traumę i które nie wie już kim/czym jest i jako autonomiczny byt bada swoją nową tożsamość.
Druga część jest próbą odpowiedzi na pytanie dotyczące piękna kobiecego ciała. Jego walorów estetycznych, seksualnych mających cieszyć oko – zazwyczaj męskie. Próbując zerwać ze stereotypowym wizerunkiem aktorki-tancerki kreują alternatywne wyobrażenie, poszukując formy buntu przeciwko dyktowanemu kulturowo obliczu kobiecości.
Ostatni obraz to odwołanie do najważniejszej roli społecznej z jaką utożsamiana jest kobieta – matki rodzicielki i problemu uprzedmiotowienia kobiet polegającego na sprowadzeniu ich do funkcji rozrodczej.