Wydawnictwa AST
Szanowni Państwo,
w związku z sytuacją sanitaro-epidemiologiczną w kraju i zmianą funkcjonowania Uczelni w tym czasie, nie prowadzimy sprzedaży wydawnictw AST do odwołania.
W tym czasie, serdecznie zapraszamy Państwa do zapoznania się z naszą ofertą wydawniczą AST >>
Jerzy Jarocki
Głosy, wspomnienia, wywiady
Autor: red. Beata Guczalska
Jerzy Jarocki (1929-2012) przez ponad pół wieku tworzył przedstawienia kształtujące oblicze polskiego teatru. Dzięki jego spektaklom polska dramaturgia XX wieku (Witkacy, Gombrowicz, Różewicz, Mrożek) zyskała wyrazistą formę sceniczną. Aktorzy do dziś przyznają, że współpraca z nim była dla nich fundamentalną szkołą teatru i zawodu.
Mewa / K. Lupa
Egzemplarz reżyserski Krystiana Lupy
Autor: Krystian Lupa
„Prześledzenie i zrozumienie drogi reżysera – od wyboru dramatu i tematu do realizacji – może być ważną lekturą dla studentów reżyserii. Ale i dla tych wszystkich, którzy ciągle jeszcze wierzą w istnienie sztuki reżyserii jako procesu rozpoznawania świata, człowieka i stawiania pytań”.
Jak Lupa rozhermetyzowywał Mewę Czechowa?
Czytajcie.
Ewa Kutryś
W publikacji zamieszczono między innymi:
- rozmowę z Krystianem Lupą
- tekst sztuki "Mewa" (wersja z roku 1896) Antona Czechowa w przekładzie Jerzego Czecha
- fragmenty dziennika Krystina Lupy z lat 2003-2007
- projekty kostiumów - rysunki Krystiana Lupy
- projekty dekoracji - rysunki Krystiana Lupy
- zdjęcia z prób w Teatrze Aleksandryjskim
- tekst "Mewy" na motywach sztuki Antona Czechowa, w adaptacji scenicznej Krystiana Lupy w Teatrze Aleksandryjskim
- wybrane zdjęcia ze spektaklu.
Płyta CD ze spektaklu dyplomowego „Do DNA”
Autor: Ewa Kaim, Włodzimierz Szturc
Nadając naszemu spektaklowi tytuł „Do DNA” określiliśmy przestrzeń odnajdywania brzmień i rytmów, ku którym zmierzamy. Wydobywamy je z polskich pieśni ludowych, pieśni pierwotnych. U ich podstawy są zróżnicowane fonemy archaicznych głosek, pradawne tony i melodie. Tworzą one muzykę emocji wyrażanych w sytuacjach granicznych: śmierci, narodzin, zaślubin i rozstań, a także w stanach erotycznego pożądania i leku przed wojną i zagładą. Brzmienia graniczne przenikają przez wszystkie żywioły: wodę, ogień, powietrze i ziemię. Wyraża je instrument ciała.
Włodzimierz Szturc
Teksty i muzyka pochodzą z oryginalnych źródeł pieśni ludowej ze zbiorów Oskara Kolberga i ks. Władysława Skierkowskiego (Puszcza Kurpiowska w Pieśni, cz. II. zeszyt drugi. Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego 3, 1931-1934) oraz ze Śpiewnika Kurpiowskiego pod red. Henryka Gadomskiego.Lustra i echa
Filmowe adaptacje dzieł Williama Shakespeare'a
Autor: Olga Katafiasz
Tom Lustra i echa. Filmowe adaptacje dzieł Williama Shakespeare'a jest kolejną publikacją serii międzywydawniczej „Literatura na ekranie”, zainicjowanej i redagowanej przez Alicję Helman. (...) W książce pomieszczone zostały teksty traktujące zarówno o adaptacjach najstarszych (począwszy od pierwszej – Króla Jana, King John, 1899), jak i XXI-wiecznych. Wśród kilkudziesięciu omawianych filmów znajdują się dzieła europejskie, ale również amerykańskie, chińskie czy indyjskie. (...)
Do pracy nad tomem zaproszeni zostali szekspirolodzy, filmoznawcy, teatrolodzy, literaturoznawcy – ich sposoby odbioru dzieła filmowego i metodologie są tak różne, jak różne okazują się adaptacje, którymi się zajmują. (...) Adaptacje dramatów Shakespeare'a, które przedstawiamy, okazują się tak odmienne, jak odległe od siebie są warunki i okoliczności, w których ich dokonywano, oraz z jaką wrażliwością twórczą bywały konfrontowane. W naszej książce pokazujemy jeszcze jedną konfrontację: z autorami esejów, którzy oglądali i analizowali filmy kilka dekad lub zaledwie kilka lat po ich powstaniu, przyglądając się odczytaniom dzieł Shakespeare’a z perspektywy własnego kręgu kulturowego. Ich spojrzenia stanowią dla czytelnika okazję do zbudowania własnej interpretacji. Najistotniejsze pytania pozostają bowiem od wieków takie same: po co i dlaczego artyści sięgają po Szekspirowskie dzieła, po co i dlaczego widzowie je oglądają.
Ze Wstępu
Lustra i echa. Filmowe adaptacje dzieł Williama Shakespeare'a to kolejna część cenionej i od kilku lat kolekcjonowanej przez miłośników serii międzywydawniczej „Literatura na ekranie”, gromadzącej monografie zbiorowe poświęcone adaptacjom poszczególnych literatur narodowych. Lustra i echa z jednej strony spełniają podstawowy warunek tej serii – każdy autor pomieszczonego w tomie tekstu analizuje adaptację lub kilka adaptacji jednego wybranego utworu literackiego, ewentualnie (w paru wypadkach) dwóch lub kilku utworów, z drugiej strony książka wyróżnia się jedną istotną cechą – zebrane w niej analizy nie jednej literatury narodowej dotyczą, ale jednego pisarza. Nie powieściopisarza w dodatku, a dramaturga. Ale też jest to pisarz wyjątkowy, najczęściej zapewne przez kino adaptowany – Shakespeare.
Tom – skomponowany bardzo pomysłowo – spełnia najważniejsze oczekiwania, jakie fachowy czytelnik żywić może wobec takiej książki. Lustra i echa gromadzą adaptacje nie tylko mniej znane, ale i mniej oczywiste, czasem stanowiące jedynie trawestacje czy nawet aluzje do Szekspirowskich pierwowzorów.
Z recenzji prof. dra hab. Tadeusza Lubelskiego